Wielu z nas oglądało filmy science fiction, fantasy lub czytało powieści o podróżach w czasie. Jednym z najsłynniejszych z nich była trylogia „Powrót do przyszłości” z lat 80., z Michaelem J. Foxem jako Marty McFly i Christopherem Lloydem jako Doc Brown. W trylogii Doc Brown zamienia DMC DeLorean w wehikuł czasu, który zabiera jego i jego rodaków na przygodę w czasie. Pojęcie podróży w czasie jest bardzo popularne w kulturze popularnej, bo nie oszukujmy się, kto nie chciałby móc podróżować w przeszłość lub przyszłość?
Jednak rzeczywistość jest trochę bardziej podobna do ziemi. Chociaż niekoniecznie podróżujemy w czasie, jak sobie wyobrażamy, potężne teleskopy, takie jak Kosmiczny Teleskop Hubble’a, pozwalają nam spojrzeć wstecz na to, jak wyglądał wszechświat. Może nie jest to tak ekscytujące jak podróże w czasie w DeLorean, ale to zdecydowanie kolejna najlepsza rzecz. Na przykład na początku tego miesiąca astronomowie ogłosili, że zaobserwowali gwiazdę (zwaną Earendel), która istniała zaledwie 900 milionów lat po Wielkim Wybuchu.
Uważa się, że ta gwiazda jest jedną z pierwszych, która istniała i mogła zginąć w ognistej eksplozji 13 miliardów lat temu. Jednakże, ponieważ światło z Earendal zajęło ponad 13 miliardów lat, aby dotrzeć do Kosmicznego Teleskopu Hubble’a, możemy cofnąć się w czasie do tego, jak wyglądał Earendal, zanim eksplodował.
Możemy podróżować w czasie, ale w przeciwieństwie do filmów Earendla, wykorzystał efekt, w którym tekstura czasoprzestrzeni jest zniekształcona przez grawitację –andnbsp; zjawiska przewidywane przez Einsteina. To powoduje, że światło ugina się, gdy przechodzi przez masywne obiekty, takie jak planety, słońce, a nawet galaktyki, co pozwala nam widzieć wokół, a nawet za tymi obiektami. Efekt ten jest znany jako soczewkowanie grawitacyjne i jest częścią ogólnej teorii względności Einsteina. Teoria Einsteina wpłynęła również na nasze doświadczanie czasu, które okazuje się relatywistyczne. NASA wyjaśnia, że na najbardziej podstawowym poziomie wszyscy podróżujemy w czasie z taką samą szybkością jednej sekundy na sekundę. Ale sposób, w jaki postrzegamy czas, różni się w zależności od tego, jak szybko się poruszamy i jak grawitacja wpływa na czasoprzestrzeń.
NASA poinformowała o eksperymencie pokazującym, że im szybciej się poruszasz, tym wolniej czas zwalnia. Wymagało to zegarka do pomiaru czasu na ziemi i zegara do pomiaru czasu w samolocie lecącym w tym samym kierunku, w którym obraca się Ziemia. Gdy samolot zakończył okrążanie kuli ziemskiej, naukowcy odkryli, że zegar samolotu poruszał się nieco wolniej niż zegar na ziemi. Ze względu na te same efekty dylatacji czasu, po spędzeniu roku w kosmosie na ISS na niskiej orbicie, astronauta Scott Kelly jest technicznie o 0,01 sekundy młodszy od swojego bliźniaka, jego Marka, który pozostał na Ziemi.
Codzienne podróże w czasie
Wielu z nas korzystało z nawigacji GPS w telefonach, zegarkach lub podczas jazdy. Dla niektórych z nas to codzienne narzędzie, bez którego nie moglibyśmy się obejść. Jednak, jak zapewne wiesz, GPS opiera się na satelitach (łącznie 31 satelitów), z których co najmniej cztery są potrzebne do komunikacji ze sprzętem naziemnym, aby poinformować Cię o dokładnej lokalizacji lub pomóc w nawigacji tam, gdzie chcesz się udać. idź…andnbsp;
Teraz, gdy te satelity krążą wokół Ziemi na wysokości 20 550 km nad powierzchnią, a zatem na wysokości, na której wpływ grawitacji na ziemię jest znacznie słabszy niż na powierzchni, pogoda jest realna.przepływ szybciej & nbsp ; – ułamek sekundy. . Dlatego naukowcy zarządzający globalnym systemem GPS muszą skompensować tę różnicę czasu, aby system zapewniał użyteczny poziom dokładności w czasie rzeczywistym. Więc chociaż nie możemy teraz podróżować w czasie w najbardziej rozrzutny sposób, o jakim kiedykolwiek marzyliśmy, dzięki opowieściom science fiction, wciąż podróżujemy przez cały czas – według NASA!